Jeszcze 15-30 lat temu, celem większości programów prozdrowotnych wdrażanych wśród pracowników biurowych było przeciwdziałanie bólom mięśniowo-szkieletowym. W tamtych czasach objawy i urazy wykorzystywane były jako miara skali problemu w firmie i później miara sukcesu takiego wdrożenia. Standardem było ilościowe spojrzenie na problem („ile osób cierpi”) i próby reagowania na skargi pracowników.

 
 
Dzisiaj firmy dbające o zdrowie swoich pracowników stawiają na profilaktykę i podejście proactive. Na porządku dziennym jest stosowanie metod jakościowych do oceny poziomu narażenia pracowników na niekorzystne warunki pracy i oszacowania potencjalnego ryzyka. Zmiana warunków pracy (np. przez dostosowanie stanowiska pracy) ma miejsce PRZED wystąpieniem szkody.

 
 
To bardzo znacząca zmiana. Wraz z dojrzewaniem programów ergonomicznych i zwiększeniem się świadomości, stają się one wydajniejsze i skuteczniejsze, a firmy skupiają się przede wszystkim na zarządzeniu przyczynami, a nie skutkami.